مرغ گوشتی زنده

مرغ گوشتی زنده آرتا جوجه سبلان

جوجه­ های یک­ روزه گوشتی که با هدف مصرف گوشت آن پرورش داده می­شوند مرغ گوشتی گفته می­ شود. مرغ گوشتی نژادهای متفاوتی دارد اما همه ی آنها در یک ویژگی یعنی سرعت رشد  بالای مرغ مشترک هستند.

در مزرعه پرورش مرغ گوشتی، جوجه یک روزه که حدودا ۴۰ گرم وزن دارد به مدت ۴۰ الی ۵۰ روز به یک مرغ حدودا 5/2 کیلو تبدیل می­شود. مرغ گوشتی نژاد­های متفاوتی جهت پرورش دارد اما متداول­ ترین آن سویه راس می­باشد. یکی دیگر از نژاد­های اصلاح شده مرغ گوشتی در ایران نژاد آرین می­باشد.

پرورش جوجه گوشتی و تولید گوشت مرغ یکی از ارکان اصلی تأمین مواد غذایی جامعه است. طی سال­های اخیر کشور ما ازجمله 10 کشور پیشرو در تولید گوشت مرغ در جهان قرارگرفته است، هرچند این فعالیت تولیدی به دلالیل مختلفی در مقایسه با کشور­های پیشرفته دارای بهره­ وری پایین­ تری است. یکی از جنبه­ های مهم پایین بودن بهره ­وری تولید در کشور، بالابودن سن پرورش و کشتار جوجه­ های گوشتی است که پیامدهای منفی نظیر افزایش ضریب تبدیل خوراک، مصرف بیشتر نهاده­های دامی بخصوص ذرت و کنجاله سویا، احتمال افزایش بیماری، تلفات و مصرف آنتی­ بیوتیک و افت کیفی لاشه، بازارپسند نبودن این محصول با وزن بالا در بازارهای منطقه ­ای و جهان، فرصت صادرات از کشور سلب می­ گردد.

 بی­ تردید می­توان گفت که شرکت آرتا جوجه سبلان با اتخاذ تصمیمات و انجام برخی اقدامات و برنامه­ ریزی­ ها، موجب تغییر و اصلاح و ارتقاء این فعالیت تولیدی را فراهم نموده است. جوجه یک­ روزه گوشتی تولیدی شرکت آرتا جوجه سبلان در فارم­های گوشتی پرورش یافته و در پایان دوره، درصدی از محصول (مرغ گوشتی زنده) به صورت زنده فروشی به مشتریان عرضه می­شود و مابقی آن به کشتارگاه طیور این شرکت ارسال و در نهایت به صورت مرغ گرم بسته­ بندی شده به بازار عرضه می شود. در مزارع پرورش مرغ گوشتی شرکت آرتا جوجه سبلان برای رسيدن به حداكثر پتانسيل ژنتيكی نژاد، قرنطينه شديد بهداشتی به همراه شرايط مناسب دما، رطوبت، تهويه هوا و تغذيه فراهم شده است. همچنين براي پيشگيری از بيماري‌­های شايع در منطقه، علاوه بر واكسيناسيون اوليه، برنامه واكسيناسيون مجدد نيز طراحی گرديده است. به منظور پرهيز از مصرف آنتی بيوتيک تمام تلاش كارشناسان بر حفظ سلامت مرغ متمركز است تا در نهايت غذای سالم در اختيار مصرف‌كننده قرار بگيرد. همچنين به منظور بهبود كيفيت گوشت مرغ و كاهش ميزان چربي لاشه، وزن مرغ­های زنده در زمان كشتار معمولا در محدوده ۱۶۰۰ تا ۲۶۰۰ گرم (ميانگين ۲۳۰۰ گرم) بوده و بسته به فصل و بازار فروش متغیر می­ باشد.

پرورش مرغ گوشتی در سنین پایین­تر (مثلاً تا 42 روزگی) دارای محاسن مختلفی است که از جنبه ­های متفاوتی قابل بررسی است. با افزایش سن پرورش، وزن جوجه بیشتر و نیازهای نگهداری بدن جهت فعاليت ­های متابولیكی اندام ­ها به تدريج افزايش می ­يابد. بنابراين ميزان بيشتری از انرژی و مواد مغذی دريافتی صرف تأمين اين نياز در مقايسه با نياز رشد یا توليد مي­شود كه منجر به افزايش ضريب تبديل خوراک می ­گردد. همچنین، با افزایش سن، تولید چربی در بدن مرغ گوشتی بیشتر شده، یعنی اینکه مرغ برای تولید هر گرم چربی در بدن خود، خوراک بیشتری نسبت به تولید گوشت مصرف می­ کند. بنابراین، بهبود ضریب تبدیل غذایی یکی از مهم ­ترین مزایای فیزیولوژیک کاهش سن پرورش می­ باشد. در سنین پایین­ تر پرورش، به دلیل هماهنگی بیشتر بین رشد عضلات و اندام­ های حیاتی نظیر قلب، ریه، کبد و کلیه، احتمال بروز اختلالات قلبی و عروقی، بیماری­های تنفسی و اختلالات متابولیکی از قبیل سندرم مرگ ناگهانی، آسیت و همچنین حساسیت به بیماری­ های عفونی از قبیل گامبرو که در جوجه ­های مسن­تر شایع­ تر است، کاهش یافته و در نتیجه موجب بهبود رشد، کاهش تلفات و کاهش مصرف دارو می­ گردد. از این طریق هزینه ­های مربوطه کاهش و سودآوری فعالیت افزایش می­ یابد. از مزایای دیگر لاشه­ های با وزن پایین­ تر، بهبود تردی و طعم گوشت به خصوص گوشت ران و سینه است. به طورکلی با عرضه مرغ به بازار در سنین پائین­ تر می­توان از پایین­ تر بودن غلظت آلاینده ها در گوشت مرغ اطمینان بیشتری داشت. اکثر سموم و آلاینده ­ها در بافت چربی تجمع می­ کنند و با افزایش سن جوجه که میزان بافت چربی در لاشه افزایش می یابد، غلظت آنها نیز بالا می­رود و احتمال ورود این سموم به چرخه تغذیه انسان افزایش می­ یابد.