راهنمای پرورش جوجه گوشتی

نکات کلیدی تغذیه

• از اسیدهای آمینهٔ قابل هضم، مطابق با توصیه‌ها استفاده شود.

• منابع پروتئینی باکیفیت در جیره لحاظ گردد.

• مقدار لازم مواد معدنی ضروری تأمین شود.

• ویتامین‌ها و مواد معدنی کم‌مصرف متناسب با ترکیبات خوراک و شرایط محیطی در جیره گنجانده شود.

برنامه غذایی

جیره آغازین (Starter)

بر اساس اهداف عملکردی سویهٔ راس، هدف از دورهٔ پرورش ۰ تا ۱۰ روزگی، ایجاد اشتهای مطلوب و بیشترین میزان رشد برای دستیابی به وزن مناسب در ۷ روزگی است.
استفاده از جیرهٔ آغازین تا ۱۰ روزگی برای جوجه‌های گوشتی توصیه می‌شود.

جیرهٔ آغازین سهم اندکی از کل هزینه‌های دان در یک دوره را به خود اختصاص می‌دهد؛ بنابراین فرمول‌نویسی آن بیشتر با هدف دستیابی به عملکرد مطلوب و سودآوری انجام می‌شود، نه صرفاً پایین آوردن هزینه.

مزایای جذب حداکثری مواد مغذی در ابتدای دوره و به‌دنبال آن عملکرد مناسب، به‌خوبی اثبات شده‌اند.
توزیع صحیح دان براساس مقادیر پیشنهادی، رشد بهینه و حداکثری را در این دورهٔ بحرانی تضمین می‌کند.

جیره رشد (Grower)

پس از جیرهٔ آغازین، جیرهٔ رشد معمولاً به‌مدت ۱۴ تا ۱۶ روز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
یکی از تغییرات اصلی در این مرحله، تغییر شکل دان از کرامبل یا پلت ریز به پلت است.
با توجه به اندازهٔ پلت تولید شده، ممکن است در شروع این مرحله نیاز به استفاده از دان کرامبل یا پلت ریز باقی بماند.

در این دوره، رشد جوجه‌ها ادامه یافته و پرنده به مقادیر کافی مواد مغذی قابل‌جذب نیاز دارد.
برای جذب مؤثر، فراهم بودن سطوح کافی انرژی و اسیدهای آمینه کاملاً ضروری است.

جیره پایانی (Finisher)

جیرهٔ پایانی از نظر حجم مصرف دان و هزینه، بزرگ‌ترین سهم را در کل برنامهٔ غذایی دارد.
بنابراین طراحی این مرحله باید به‌گونه‌ای باشد که بیشترین بازده اقتصادی را نسبت به نوع تولید ایجاد کند.

جیرهٔ پایانی معمولاً از روز ۲۵ تا پایان دوره ارائه می‌شود.
در گله‌هایی که دیرتر از روزهای ۴۲ تا ۴۳ به کشتارگاه ارسال می‌شوند، ممکن است جیرهٔ پایانی ثانویه نیاز باشد که از روز ۴۲ تا انتهای دوره تعریف می‌گردد.

تعداد مراحل جیرهٔ پایانی به عواملی نظیر وزن مورد نظر برای کشتار، طول دورهٔ پرورش و نوع برنامهٔ غذایی بستگی دارد.